De 30%-regeling is een belangrijk belastingvoordeel waarmee je internationaal talent naar Nederland kunt halen. In dit artikel ontdek je hoe de 30%-regeling in 2025 werkt, aan welke voorwaarden je moet voldoen en welke valkuilen je kunt vermijden.
Waarom bestaat de 30%-regeling?
Expats die hun thuisland verlaten maken extra kosten. Denk daarbij aan dubbele huisvesting, hogere reiskosten of internationale schoolgelden. Om die extraterritoriale kosten te compenseren, mag de werkgever een deel van het loon belastingvrij uitbetalen. Tot en met 2026 bedraagt dat deel maximaal 30% van het bruto loon inclusief vergoeding. De regeling verlaagt dus het belastbaar loon zonder dat de totale werkgeverslasten stijgen.
Hoe werkt de regeling in de praktijk?
Met de 30%-regeling ontvangen expats maximaal 30 % van hun totale loon als onbelaste kostenvergoeding. In de praktijk verlaag je eerst het brutoloon met 30 % en betaal je dat deel daarna netto uit als kostenvergoeding. Dit werkt als volgt:
2025 | Reguliere werknemer | Expat met 30% regeling |
Brutoloon | 90.000 | 90.000 |
30%-vergoeding | 0 | 27.000 |
Belastbaar loon | 90.000 | 63.000 |
Loonheffing/PVV | -/-32.114 | -/-17.778 |
Nettoloon | 57.886 | 72.222 |
Voordeel | 0 | 14.336 |
Belangrijk: “Belangrijk: in 2025 is de onbelaste vergoeding gemaximeerd op 30% van € 246.000 (zie ook: Belastingdienst.nl).
Voorwaarden voor de 30%-regeling in 2025
Voor de 30%-regeling in 2025 gelden strikte voorwaarden..
- Specifieke deskundigheid. Er moet aantoonbaar sprake zijn van schaarse, specialistische kennis op de Nederlandse arbeidsmarkt. In de praktijk toetst de Belastingdienst dit vooral via salariseisen (zie hierna).
- Afstandscriterium. De werknemer woonde in de 24 maanden vóór indiensttreding minstens 16 maanden op meer dan 150 km van de Nederlandse grens.
- Dienstbetrekking. De regeling geldt alleen bij (fictieve) loondienst; ZZP’ers kunnen er dus niet rechtstreeks gebruik van maken.
- Looptijd. Maximaal vijf jaar, verminderd met eerdere verblijfsperioden in Nederland.
Zodra werkgever en werknemer samen het verzoek indienen, beoordeelt de Belastingdienst na ontvangst of aan al deze voorwaarden is voldaan. Bij akkoord ontvang je een beschikking.
Salarisdrempels van de 30%-regeling in 2025
De Belastingdienst toetst de specifieke deskundigheid met salarisdrempels. Voor expats die gebruik willen maken van de 30%-regeling gelden de volgende drempels.
- ≥ 30 jaar: minimaal belastbaar loon € 46.660 (bruto € 66.657,14 exclusief 30%-regeling).
- < 30 jaar met buitenlands masterdiploma: minimaal € 35.468 (bruto € 50.668,57 exclusief 30%-regeling).
- Voor wetenschappelijke onderzoekers geldt geen specifieke salariseis.
Let op dat het mínimumloon exclusief de vergoeding wordt getoetst, terwijl het salarisplafond (€ 246.000) juist inclusief vergoeding geldt.
Stap-voor-stap: zo vraag je de 30%-regeling aan
Werkgevers vragen de 30%-regeling meestal samen met een belastingadviseur aan. Je doorloopt daarbij de volgende stappen:
- Beoordeel of de werknemer voldoet aan de 30%-regeling.
- Binnen vier maanden na de eerste werkdag dienen werkgever en werknemer een gezamenlijk verzoek in bij de Belastingdienst.
- Voeg bij het verzoek:
- arbeidsovereenkomst en addendum waarin de regeling is opgenomen;
- bewijs woonplaats vorig land (huurcontract, inschrijving);
- diploma’s en cv om de specifieke deskundigheid te onderbouwen.
- De Belastingdienst beslist doorgaans binnen acht tot tien weken. De goedkeuring (beschikking) werkt terug tot de startdatum als de aanvraagtermijn is gehaald.
Uitfasering partiële buitenlandse belastingplicht 30%-regeling
Vroeger konden werknemers ervoor kiezen om gebruik te maken van de partiële buitenlandse belastingplicht. Dan hoefde alleen het Box 1 inkomen in de aangifte te worden aangegeven. De partiële buitenlandse belastingplicht speelt alleen nog voor werknemers die voor 2024 de 30%-regeling hebben toegepast. Deze werknemers kunnen er nog tot uiterlijk 2026 gebruik van maken (afhankelijk van de looptijd van de 30%-regeling). Vanaf 1 januari 2025 kan niet meer gekozen worden voor de partiële buitenlandse belastingplicht.
Acht valkuilen uit de praktijk
In de praktijk komen wij steeds vaker dezelfde valkuilen tegen. Hieronder vind je de meest veelvoorkomende missers uit de praktijk.
- Niet aanvragen 30%-regeling. Werkgevers zijn niet altijd op de hoogte van de mogelijkheden en lopen soms kansen mis om de 30%-regeling te benutten.
- Te laat aanvragen 30%-regeling. Na 4 maanden vervalt terugwerkende kracht.
- Daling onder de loondrempel. Bij langdurig verlof of part-time uren kan de beschikking worden ingetrokken.
- Niet verwerken in de loonadministratie. De vergoeding moet als eindheffingsloon worden aangemerkt.
- Vergeten salarisplafond. Voor salarissen > € 246.000 moet u de vergoeding maximeren.
- Wisselen van werkgever. Binnen 3 maanden overbrugging is een nieuwe aanvraag nodig, tenzij het om dezelfde concerngroep gaat.
- Onjuiste ET-kosten naast de 30%-vergoeding. U mag óf de 30 % forfaitair uitkeren óf werkelijke kosten vergoeden, niet allebei tegelijk.
- Geen exit-strategie. Na afloop van de vijf jaar kan het nettoloon fors dalen; bereid werknemer én budget tijdig voor.
- Vertrek werknemers na afloop. Het effect van de 30%-regeling op medewerkersbehoud wordt vaak onderschat. Expats hebben doorgaans minder verbondenheid met Nederland dan reguliere werknemers en zijn sneller bereid te vertrekken (bijvoorbeeld naar Spanje) als het gras elders groener is.
Controleer jaarlijks de loondrempels, pas de administratieve verwerking aan en houd de termijnen in de gaten. Zo benut je het maximale voordeel én voorkom je naheffingen.
Conclusie
Heb je vragen over de toepassing bij jouw organisatie of wilt je weten hoeveel netto voordeel een nieuwe expat kan behalen? Neem dan contact op voor een persoonlijke berekening of een second opinion op uw bestaande 30%-dossier.
mr. C.A.W. Casper (Christiaan)
Owner Taxzone Netherlands
c.casper@taxzonenetherlands.nl